Swieta Tereso nie umie sie modlic tak jak ty to potrafilas.Cies ze sie ze jestes moja patronka i przykladem do nasladowania .Chce tylko zebys byla terz zemna w czasie gdzie moj syn lerzy na stole operacyjnym .prosze zeby ta operacja sie udala i opieke .

Święta Teresko opiekuj się mną w tej próbie.

Święta Teresa urodziła się 2 stycznia 1873 r. w Alencon (Francja) jako ostatnia z dziewięciorga dzieci Zelii Guerin i Ludwika Martin. Jej ojciec był zegarmistrzem, matka zaś koronkarką. Rodzice byli ludźmi pobożnymi i doświadczonymi przez cierpienie - wcześniej stracili już czwórkę dzieci. Okazało się, że i Teresie grozi śmierć, gdyż matka nie mogła jej karmić. Po kilku miesiącach prawie zagłodzonym dzieckiem zajęła się wiejska kobieta, u której mała Tereska spędziła pierwszy rok swojego życia. Po powrocie do domu krótko cieszyła się bliskością mamy. Zelia zachorowała na raka i zmarła 28 sierpnia 1877 r. W listopadzie cała rodzina przeprowadziła się do domu wuja Izydora w Lisieux.

:P:P:P:P;-);-); -);-)

Święta Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, zwana też Mała Teresa, Mały Kwiatek; właśc. Marie Françoise Thérèse Martin (ur. 2 stycznia 1873 w Alençon, Francja, zm. 30 września 1897 w Lisieux) – karmelitanka francuska, święta katolicka, patronka misji, doktor Kościoła.

Święta Teresa urodziła się jako ostatnia z dziewięciorga dzieci Zelii Guerin i Ludwika Martin. Jej ojciec był zegarmistrzem, matka zaś koronkarką. Rodzice byli ludźmi pobożnymi i doświadczonymi przez cierpienie - wcześniej stracili już czwórkę dzieci. Okazało się, że i Teresie grozi śmierć, gdyż matka nie mogła jej karmić. Po kilku miesiącach prawie zagłodzonym dzieckiem zajęła się wiejska kobieta, u której mała Tereska spędziła pierwszy rok swojego życia. Po powrocie do domu krótko cieszyła się bliskością mamy. Zelia zachorowała na raka i zmarła 28 sierpnia 1877 r. W listopadzie cała rodzina przeprowadziła się do domu wuja Izydora w Lisieux.

Gdy Tereska skończyła 8 lat, rozpoczęła naukę w szkole klasztornej sióstr benedyktynek. 13 maja 1883 roku została uzdrowiona z ciężkiej choroby za pośrednictwem Matki Boskiej Zwycięskiej. W wieku 14 lat, w noc Bożego Narodzenia 1886 roku otrzymała łaskę wzmocnienia w znoszeniu cierpień. Latem odkryła w sobie powołanie misyjne. Poruszona do głębi obrazem ukrzyżowanego Jezusa, odczuła pragnienie ratowania grzesznych dusz. Zanosiła żarliwe modlitwy w intencji nawrócenia mordercy, niejakiego Pranziniego. Skazaniec w ostatniej chwili przed ścięciem pocałował krucyfiks. 29 maja 1887 roku Teresa poprosiła tatę o pozwolenie na wstąpienie do Karmelu. Swoją prośbę przedstawiła także Leonowi XIII w czasie pielgrzymki odbytej w listopadzie. Mimo piętrzących się trudności Teresie udało się w końcu zrealizować pragnienie - 9 kwietnia 1888 roku wstąpiła do Karmelu w Lisieux. Rok później - 10 stycznia rozpoczęła nowicjat. W ceremonii obłóczyn uczestniczył jej tata, który był już poważnie chory na uwiąd starczy. Pobyt ojca w szpitalu psychiatrycznym był upokarzający dla całej rodziny. Ta ciężka próba oczyściła Teresę i jeszcze bardziej przybliżyła do Jezusa. 8 września 1890 roku złożyła swoje śluby zakonne. Rok później odkryła "małą drogę dziecięctwa duchowego". Pragnęła by jej życie stało się aktem doskonałej miłości, a cierpienie możliwością jej pogłębienia i wykazania. W lutym 1893 roku została mistrzynią nowicjatu. Rok później 29 lipca umarł jej tata.

Pod koniec 1894 roku matka Agnieszka (będąca jednocześnie jej rodzoną starszą siostrą) poprosiła ją, by spisała wspomnienia z dzieciństwa (rękopis "A"). W następnym roku Teresa ofiarowała się Miłości Miłosiernej Boga oraz została duchową siostrą kleryka, który przygotowywał się do misji. Pierwszy rękopis "A", wraz z jej kolejnymi rękopisami "B" (spontaniczny list do Jezusa, wyrażający głęboką miłość Świętej) i "C" (opisujący życie zakonne Świętej) stanowią autobiografię świętej, opublikowane po jej śmierci. Nocą w Wielki Piątek 1896 roku pojawił się pierwszy krwotok z płuc, zachorowała na gruźlicę. Niedługo później przeżyła "noc wiary". Zmierzając ku śmierci zawierzyła się Jezusowi, przeżywając z Nim swoją drogę cierpienia. 30 września 1897 roku umarła w ekstazie miłości. W 1997 roku ogłoszono ją Doktorem Kościoła.

29 kwietnia 1923 papież Pius XI ogłosił ją błogosławioną, 17 maja 1925 - świętą, a 14 grudnia 1927 – główną patronką misji. 19 października 1997 papież Jan Paweł II nadał jej tytuł Doktora Kościoła powszechnego. Wspomnienie św. Teresy przypada na 1 października.