Od wielu lat nurtowa?y mnie pytania i niepokoje. Moja wiara by?a wystawiona na prób?. Prze?ywa?am kryzys wiary. Nie umia?am na ten temat rozmawia?, nie zna?am nikogo, z kim mog?abym podyskutowa?, rozja?ni? zbieraj?ce si? chmury.
Tak to w tej ciemno?ci zupe?nie przypadkowo trafi?am do ko?a zajmuj?cego si? przedziwnymi ?wiczeniami ( wahadlarstwo, ró?d?karstwo, bioenergoterapia). Odkryto we mnie przedziwne mo?liwo?ci, w?a?ciwo?ci, o których nie mia?am poj?cia. Zacz??am ucz?szcza? na spotkania. Tam zetkn??am si? z grup? ciekawych ludzi, których poprzednio zna?am jako ludzi "szukaj?cych sensu ?ycia". Pocz?tkowo uwa?am wszystko, co obserwowa?am i prze?ywa?am, za dobre. Zacz??am pomaga? ludziom. Chodzi?am na ?wiczenia medytacyjne, za? cz?owiek, który je prowadzi?, g?osi?, ?e jest wierz?cy i kocha Matk? Bo??.

"Pisz? w duchu pos?usze?stwa Tobie, mój Bo?e, który mi to nakazujesz poprzez Jego Ekscelencj? Czcigodnego Biskupa Leirii i Twoj? i moj? Naj?wi?tsz?  Matk?.
Po dwóch cz??ciach, które ju? przedstawi?am, zobaczyli?my po lewej stronie Naszej Pani nieco wy?ej Anio?a trzymaj?cego w lewej r?ce ognisty miecz; iskrz?c si? wyrzuca? j?zyki ognia, które zdawa?o si?, ?e podpal? ?wiat; ale gas?y one w zetkni?ciu z blaskiem, jaki promieniowa? z prawej r?ki Naszej Pani w jego kierunku; Anio? wskazuj?c praw? r?k? ziemi?, powiedzia? mocnym g?osem: Pokuta, Pokuta, Pokuta! I zobaczyli?my w nieogarnionym ?wietle, którym jest Bóg: ?co? podobnego do tego, jak widzi si? osoby w zwierciadle, kiedy przechodz? przed nim? Biskupa odzianego w Biel ?mieli?my przeczucie, ?e to jest Ojciec ?wi?ty?. Wielu innych Biskupów, Kap?anów, zakonników i zakonnic wchodz?cych na strom? gór?, na której szczycie znajdowa? si? wielki Krzy? zbity z nieociosanych belek jak gdyby z drzewa korkowego pokrytego kor?; Ojciec ?wi?ty, zanim tam dotar?, przeszed? przez wielkie miasto w po?owie zrujnowane i na po?y dr??cy, chwiejnym krokiem, udr?czony bólem i cierpieniem, szed? modl?c si? za dusze martwych ludzi, których cia?a napotyka? na swojej drodze; doszed?szy do szczytu góry, kl?cz?c u stóp wielkiego Krzy?a, zosta? zabity przez grup? ?o?nierzy, którzy kilka razy ugodzili go pociskami z broni palnej i strza?ami z ?uku i w ten sam sposób zgin?li jeden po drugim inni Biskupi Kap?ani, zakonnicy i zakonnice oraz wiele osób ?wieckich, m??czyzn i kobiet ró?nych klas i pozycji. Pod dwoma ramionami Krzy?a by?y dwa Anio?y, ka?dy trzymaj?cy w r?ce konewk? z kryszta?u, do których zbierali krew M?czenników i ni? skrapiali dusze zbli?aj?ce si? do Boga.

Sanktuarium Matki Bo?ej Le?niowskiej, Patronki Rodzin, jest cz??ci? zespo?u klasztornego OO. Paulinów, po?o?onego w Le?niowie ? przedmie?ciu ?arek, w województwie ?l?skim. Jest ono wa?nym o?rodkiem pielgrzymkowym na trasie z Krakowa oraz ze ?l?ska na Jasn? Gór?. Po?o?enie Sanktuarium na Wy?ynie Krakowsko-Cz?stochowskiej ? regionie o wybitnych walorach ?rodowiska przyrodniczego, w obr?bie Parku Krajobrazowego Orlich Gniazd, przy szlaku turystycznym o tej samej nazwie sprawia, ?e jest to szczególne miejsce modlitwy i spotkania z Matk? Bo??.